Heeroom Severius (Sjef) Jozef Blank (1927)

Na de oorlog is Sjef niet meer naar teruggegaan naar de Tuinbouwschool. In 1946 besloot hij zijn moeder te vertellen dat hij priester wilde worden. Het was zijn wens om ‘wereldheer’ (priester) te worden en geen pater. Het was niet eenvoudig in die tijd om in Nederland op 18-jarige leeftijd een opleiding te volgen tot priester. Bovendien kregen studenten die vóór de oorlog op het seminarie studeerden voorrang, waardoor deze al snel vol zaten. Een studie in Nederland is daarnaast ook nog kostbaar en voor zijn alleenstaande moeder niet op te brengen.
Zijn moeder heeft, om Sjef’s wens in vervulling te laten gaan, Pastoor Blankenauw van de St. Michaël parochie in Blokker ingeschakeld die op zijn beurt diverse studiehuizen heeft benaderd, helaas zonder succes.

Het toeval wilde dat bij 2 zoons (ook geestelijken, namelijk paters) van de nicht van moeder (Martha van der Gulik), nieuwe aanmeldingen van studenten terecht kwamen. Hun oog viel op de naam Severius Blank en zij gingen met dit gegeven naar hun moeder die hen vertelde dat deze jonge man familie was. Een aalmoezenier van het Amerikaanse leger benaderde in die periode de paters van de lokale parochie om te vragen of één van hen de Heilige Mis wilde lezen. Na de Heilige Mis sprak de pater met de aalmoezenier en vertelde dat hun achterneef, Sjef Blank, graag priester wilde worden maar dat er nergens meer een plek voor hem was in Nederland om deze studie te volgen. Zo kwam in het gesprek met de aalmoezenier ook ter sprake dat zij een neef in Illinios hadden die ook priester was en noemden de naam Severius van der Gulik (broer van Martha van der Gulik). De aalmoezenier was verrast en vertelde dat deze priester zijn buurman was en dat hij in Illinois bekend was als Father Van.

De aalmoezenier zou snel weer teruggaan en heeft toen een brief meegenomen en ervoor gezorgd dat deze brief bij Sjef’s oom, Severius van der Gulik, pastoor in Illinois kwam. Heeroom van der Gulik heeft er toen voor gezorgd dat Sjef in Amerika kon studeren om priester te kunnen worden.

Op 3 juni 1947 vertrok Sjef samen met broer Antoon per trein van Hoorn naar Amsterdam en ging vandaar uit alleen naar Antwerpen. Onderweg bij station Leiden stond zijn zus Martha op het perron. Zij hebben elkaar toen heel even gesproken en naar wat later bleek was dit de laatste keer. Martha kwam bij een verkeerongeluk in 1948 om het leven.

In Antwerpen stapte Sjef op de boot ‘Edam’ van de Holland Amerika Lijn naar Amerika. Op 16 juni kwam hij aan in Hoboken New York, waar zijn oom, Severius (Sijvert) van der Gulik, hem stond op te wachten. Zij hadden elkaar nog nooit gezien en hadden afgesproken dat Sjef een rood, wit, blauw oranje koord op zijn linker revers van zijn jasje zou dragen.

Eind mei 1958 kwam hij voor het eerst weer naar Nederland, per vliegtuig. Moeder, broers en zussen hebben hem toen opgehaald. Hij mocht Blokker nog niet in, want het gehele dorp was bezig met voorbereidingen van een groot inhuldigingdfeest voor de pasgewijde priester.
Zaterdagavond vond de feestelijke intocht plaats in zijn geboortedorp Blokker. Een stoet van verschillende verenigingen en voorop de auto met Sjef, zijn moeder en kapelaan Timmermans ging door de parochie. Ook familieleden van de jonge priester en het kerk- en armbestuur maakten deel uit van deze stoet. Via Westerblokker de Kolenbergstraat ging de stoet langs de Bangert (zijn ouderlijk huis) en de Noorderdracht naar de parochiekerk St. Michaël.

De zomerse avond had een groot aantal belangstellenden op de been gebracht, die de pasgewijde priester geen beter welkom hadden kunnen bezorgen.
Op het met een ereboog en vlaggen versierde kerkepad, was het de heer J.G. Bot, die namens het kerkbestuur de pasgewijde priester toesprak.
Hij vertolkte de vreugde van de parochie, die hem nu als een jonge priester mocht begroeten. Hij zei er trots op te zijn de pasgewijde priester na een elfjarig afwezigheid te mogen verwelkomen. “Met belangstelling heeft men van verre uw studies gevolgd en naar mate de tijd vorderde versterkte de hoop eens een eigen priesterzoon te kunnen begroeten.” De heer Bot feliciteerde Sjef met het grote geluk dat hem was toegekomen. Ook de moeder en overige familieleden wenste hij geluk toe. “Gij gaf als zoon van de parochie gehoor aan de roepstem van onze goede God. Moge mede door uw voorbeeld uit dit navolging vinden in onze parochie. Wij hopen en bidden dat God u een rijk priesterleven zal schenken tot heil en zegen van hen die aan uw zielzorg zullen worden toevertrouwd”, aldus besloot de heer Bot.
Voorafgegaan door een stoet van bruidjes betrad de pasgewijde priester het versierde kerkgebouw. Ontroerend was het moment toen hij zijn eerste zegen aan de parochianen gaf.

Na de inhuldiging als priester in Nederland is Sjef bij thuiskomst als kapelaan aan de slag gegaan in de parochie Holy Name in Fort-Worth, Texas. Daarna volgden nog St. Anthony in Longview in 1961, Sacred Heart in Wichita Falls in 1965 en Immaculate Conception in Tyler in 1967, alle in de staat Texas.

In 1969 vroeg de bisschop Sjef om pastoor te worden van de St. Thomas Aquinas kerk in Pilot Point, Texas. Dit heeft Sjef uiteraard aanvaard. Het was toen een parochie met 521 parochianen in een straal van oost naar west van 34 miles en van noord naar zuid van 22 miles. Na deze parochie is hij op 15 juli 1976 pastoor geworden in de St. Jude Thaddeus Catholic Church in Burkburnett Texas. Deze parochie telde 600 parochianen in eens straal van oost naar west van 25 miles en noord naar zuid van 20 miles. Dit om aan te geven wat voor afstanden het zijn om een parochie te besturen.

Sinds 15 juli 2001 was Sjef pastoor in ruste in Burkburnett, een dorp in het noordoosten van Texas. Hij viel nog regelmatig in als pastoor in de parochie. Hielp met de viering van de Heilige Mis op de “Notre Dam school” in Wichita Falls en bleef jarenlang moderater van de “Northwest Deanery of the National Council of Catholic Women”. Ook is hij meer dan 20 jaar kapelaan gebleven van de “Burkburnett Knights of Columbus Council 7371”.

Op 24 februari 2008 was Sjef 50 jaar priester. In maart van datzelfde jaar heeft hij dit gevierd in Nederland samen met zijn nog in leven zijnde drie zussen (Luus, Gitta, en Bets). Zijn enige toen nog levende broer Jaap kon hier helaas niet bij zijn. Gelukkig werd hij wel vertegenwoordigd door zijn kinderen en kleinkinderen.

Sjef overleed op 83-jarige leeftijd op 4 januari 2011 in Burkburnett in Texas. Op 15 januari is er een plechtige uitvaartmis gehouden in de St. Michaël kerk in Blokker, waarna hij is bijgezet in het familiegraf op het R.K. Kerkhof in Westerblokker.

Ter ere van Sjef is een deel van het gebouw naar hem vernoemd in de St. Jude Thaddeus Catholic Church in Burkburnett, Texas, dit gedeelte heeft de naam “Fr. Severius J. Blank Education building” gekregen.